Ik heb altijd graag columns en blogjes geschreven (voor Sublime FM, HP/deTijd en De Pers), maar ben daar een paar jaar terug mee gestopt. Ik deed van alles door elkaar en daardoor alles net niet, dat werd frustrerend. Ik moest me richten op één ding: kinderboeken dus. Ik heb een aantal oude stukjes hier onder elkaar gezet, geschreven tussen 2008 en 2015.
Het ergste wat er is
Soms, op een saaie, druilerige dag, hoor ik een stelling langskomen die ik letterlijk neem. Ik ben geen taalpurrist, om dat punt te maken heb ik het woord zelfs verkeerd geschreven. Maar ik ben wel een letterlijknemer.
Geen mode
‘Comfort is belangrijk voor je. Je hebt weinig aandacht voor je kleren. Het is een soort uniform, je voelt je veilig in die trui.’
Het is inderdaad een bijzonder veilige trui.
Een hekel aan rat
‘Hallo, ik ben Kikker.’
‘Ja, dat zie ik ook wel. Ik ben niet dom. Ik kan lezen en schrijven en ik spreek drie talen.’
De dagelijkse dood van Ivan Ilkitsj
Ik vrees de kleine zaken, die je even opmerkt en dan weer vergeet maar die je leven blijven beïnvloeden. De schuld daarvoor ligt volledig bij fictie.
Met je poppenhoofd
Soms vraagt iemand of je wel eens een rotboek hebt gelezen. Een boek dat zo tegenviel dat je je belazerd voelde toen je het uit had. Bij mij komt het antwoord dan altijd direct, met een enthousiaste, nog altijd actieve wrok.
Drinken met zakenmannen
Jim laat zijn pasje zien met zijn linkerhand, een volle pint bier in de rechter. ‘Lehman Brothers,’ staat er onder de foto van een vrolijk lachende bankier. Zondag kwam hij terug van vakantie, maandag bleek zijn werkgever failliet.
Heldin
Ik belde aan bij een huis omringd door groen, een wereld van verschil met de grijze flats verderop. Mevrouw Hazelhoff uit 1947 stond er op mijn lijstje en natuurlijk kwam het even bij me op. Maar dat ze het was, dat zij het écht was, dat had ik niet verwacht.